'Αρθρα Εσωτερισμού > Ψυχολογία και εσωτερισμός
Δοκιμασία Σελήνης
Eleni:
--- Παράθεση --- Εκει λοιπον , στα πρωτα-πρωτα
βηματα "μιας αλλης εντελως καταστασης" για μενα τον "αμυητο" , ειχα απο διπλα μου εναν ανθρωπο ηδη "προχωρημενο" σε διαλογισμους , θεραπειες, καθορισμους στοχων κλπ,που πραγματικα με βοηθησε ,εξηγοντας ,παρεμβαινοντας και πολλες διορθωνοντας λαθη και ελλειψεις. Με αυτη την εννοια εθεσα την ερωτηση οσον αφορα τον "οδηγο".
--- Τέλος παράθεσης ---
Θα μπορούσες να φέρεις ένα παράδειγμα της όλης διαδικασίας?
Αυτό που περιγράφει ο Κανένας μπορώ να το καταλάβω κατά κάποιο τρόπο. Το να μιλήσουμε και να αναλύσουμε με κάποιον άλλον σχετικά με τις ανησυχίες και τις απορίες μας δεν μου φαίνεται περίεργο αν και το συναίσθημα αμφιβάλλω αν μεταδίδεται και συνήθως σε αυτά τα ζητήματα μιλάμε για συναισθήματα και αιτίες όσον αφορά αυτά.
Το να διαλογίζομαι ομως με οδηγό αυτό δεν το αντιλαμβάνομαι. Παλαιότερα είχα κάνει ένα πειραματάκι που είχε σχέση με ενα ομαδικό οραματισμό οπου δίνονταν οδηγείες σχετικά με το περιβάλλον ...αλλά ως εκεί...
Κανένας:
Ερώτηση: Αν ανακαλύψουμε με κάποιο τρόπο το συμβάν που προκάλεσε το κόμπλεξ, θα απαλλαγούμε?
Απάντηση: Όχι. Ο εντοπισμός του συμβάντος είναι από τα βασικότερα στοιχεία της θεραπείας. Για να ολοκληρωθεί η θεραπεία όμως, χρειάζεται να διαλογιστούμε το συμβάν και να φορτίσουμε με τα συναισθήματα που το συνοδεύουν. Αν δεν υπάρχουν συναισθήματα, τότε κάναμε λάθος.
Η συναισθηματική φόρτιση είναι απόδειξη ότι το συγκεκριμένο συμβάν μας επηρεάζει, ότι εντοπίσαμε το πρόβλημα. Όταν αυτή η σκέψη/ανάμνηση πάψει πια να μας φορτίζει, έχουμε θεραπευτεί.
Κανένας:
Ερώτηση: Τι πρέπει να κάνει ένας γονέας ώστε να προστατέψει το παιδί του από παιδικά τραύματα και κόμπλεξ?
Απάντηση: Εκτός κι αν σκοπεύετε να γεννήσετε παιδιά-σοφούς, είναι αδύνατο να μεγαλώσετε παιδιά χωρίς αυτά να αποκτήσουν κάποια κόμπλεξ. Τα κόμπλεξ είναι χρήσιμα, έχουν να κάνουν με τα μαθήματα που προορίζεται να πάρουνε σε αυτή τη ζωή. Ο σκοπός μας θα είναι τα παιδιά να αποκτήσουν χαμηλής εντάσεως κόμπλεξ, ώστε να πάρουν το μάθημα όσο γίνεται πιο ανώδυνα.
Είναι τεράστιο λάθος να νομίζουμε ότι πρέπει να είμαστε επιεικείς και ελαστικοί με τα παιδιά, ώστε να μην αποκτήσουνε ψυχολογικά προβλήματα.
Σε μία δύσκολη κατάσταση (πχ το πατέρας σπάνια παίζει με το παιδί, λόγω δουλειάς), ανάλογα με τη ψυχοσύνθεση του παιδιού, υπάρχουν δύο περιπτώσεις:
1) Το παιδί να αποκτήσει ψυχολογικό πρόβλημα.
2) Το παιδί να μείνει ανεπηρέαστο.
Στην πρώτη περίπτωση που το παιδί θα αποκτήσει ψυχολογικό πρόβλημα, τα συμπτώματα που θα εμφανίσει διαφέρουν πάλι πάρα πολύ. Κάποιο παιδί μπορεί να γίνει αντικοινωνικό και κλειστό. Άλλο να επιζητά απεγνωσμένα τις παρέες και να γίνει πολύ κοινωνικό, για να καλύψει το κενό κτλ.
Ο γονέας πρέπει να βρει ποια είναι τα αδύνατα σημεία της ψυχοσύνθεσης του παιδιού, από ποιες καταστάσεις είναι πιθανόν να επηρεαστεί. Αυτό γίνεται αναλύοντας τον αστρολογικό χάρτη του παιδιού. Με τη γνώση αυτή, διμιουργούμε ελεγχόμενα την κατάσταση που θα τραυματίσει το παιδί, όσο γίνεται λιγότερο. Έτσι θα μπορέσει να πάρει το μάθημα της ζωής του, χωρίς να παιδευτεί υπερβολικά. Επίσης ο γονέας θα μπορέσει αργότερα να καθοδηγήσει το παιδί, ώστε εύκολα να βρει τις καταστάσεις που προκάλεσαν τα κόμπλεξ.
Κανένας:
--- Παράθεση από: Pikos Apikos στις Φεβρουαρίου 18, 2007, 21:51:01 ---Ποια ειναι η γνωμη σου για καποιες ανατολικες τεχνικες οπου γινεται προσπαθεια διαλογισμου σε δυσκολες συνθηκες π.χ. κατω απο βροχη και κρυο?
--- Τέλος παράθεσης ---
Συνέβη και αυτό.
Χθες με απασχολούσε πάρα πολύ ένα πρόβλημα, κάποιο ελάττωμα μου. Αν και ήθελα να κάτσω σπίτι να κάνω sanctum, είχα προγραμματίσει να πάω εκδρομή με μία παρέα. Συγκεκριμένα ταξίδι με ένα ιστιοφόρο κατά το Σαββατοκύριακο.
Κάποια στιγμή ο καπετάνιος με έβαλε να κρεμιέμαι μισός έξω από το πλοίο, για αντίβαρο. Κουνιόμουνα, με χτυπούσε ο ήλιος, με βρέχανε τα κύματα και τα πόδια μου πονούσαν από το κάγκελο στο οποίο καθόμουνα. Αλλά πειραματίστηκα να κάνω ένα μίνι sanctum. Κατέβασα το καπέλο, φόρεσα τα γυαλιά ηλίου, έσκυψα το κεφάλι να μη με βλέπουνε οι άλλοι. Ακολούθησα τη νοητική διαδικασία που κάνω στα sanctum. Πράγματι πολύ εύκολα έφτασα στην κατάσταση που ήθελα. Αρκετά σημαντικά στοιχεία για το πρόβλημά μου φανερώθηκαν από αυτό το διαλογισμό. Φόρτισα πολύ συναισθηματικά και μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια.
Μόνο που πάνω στο αποκορύφωμα, με φώναξε ο καπετάνιος να αλλάξω θέση. Τελικά η πιο μεγάλη δυσκολία είναι να μπορέσεις να απομονωθείς από άλλους ανθρώπους. Οι φυσικές συνθήκες είναι μικρότερο πρόβλημα από ότι νομίζουμε.
Eleni:
--- Παράθεση ---Κάποια στιγμή ο καπετάνιος με έβαλε να κρεμιέμαι μισός έξω από το πλοίο, για αντίβαρο.
--- Τέλος παράθεσης ---
Επειδή έχω υπ' οψιν μου για τι μιλάς ;) αν κατάφερες να διαλογιστείς με αυτές τις συνθήκες Ε! τότε.......
τι άλλο θές ? Απίστευτο!!!
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση