'Αρθρα Εσωτερισμού > Αλχημεία

Ερωτικά (σωματικά) Ελιξίρια

(1/5) > >>

Frater Immortal:
Είναι βέβαιο ότι το σώμα μας, αυτός ο μεγαλειώδης οργανισμός είναι ένα τελειότατο εργαστήριο μεταστοιχείωσης.
Ο ανθρώπινος νους κάτω από κάποιες «ιδιαίτερες  συνθήκες» μπορεί να μετουσιώσει τις ουσίες που εκκρίνει ο οργανισμός μας  σε ελιξίρια  ώστε αυτές οι ουσίες να έχουν ισχυρές αναζωογονητικές και αντιγηραντικές ιδιότητες.

Αίμα
 Θεωρείται η ζωική αρχή, η αναζωογονητική δύναμη, ορισμένοι σαμάνοι από τη Σιβηρία πίνουν το αίμα από τα ζώα που έχουν θυσιαστεί. Το αίμα σε πολλές μαγικές ομάδες παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί: «Εκεί καταναλώνεται το αίμα για να κατασκευασθεί το Σώμα του Φωτός, διότι το αίμα περιέχει την Δύναμη της Ζωής, το Πράνα…. Σ΄ αυτά τα Τυπικά, το καλύτερο αίμα είναι το αίμα της Σελήνης.
Το ελιξίριο Rubeus και οι έννοιες της ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ, της Πορφυράς Γυναίκας συνδέονται στενά. Ας σημειώσουμε επ΄ ευκαιρία ότι το ερυθρό είναι συνώνυμο με το χρυσό στον συμβολισμό του Αλχημικού Πυρός…. Ο τόπος καύσεως είναι το Yoni της Πορφυράς Γυναίκας, μέσα από το οποίο ο Μύστης εκχέει ως και την τελευταία σταγόνα του αίματός του για να πετύχει, μέσω της εκστάσεως, την έσχατη απελευθέρωση. Εδώ μέσα σε αυτή την πρακτική, εδρεύει ο δεσμός μεταξύ του θανάτου, του αίματος και της αναγεννήσεως…», («Μαγεία» Μισέλ Μονρώ, εκδ. «Aldebaran»).
Το «Δευτερονόμιο», 12:23,  διαβεβαιώνει ότι: «Το αίμα είναι ζωή», αλλά και ο ευαγγελιστής Λουκάς, 22:20,  μας λέει μέσα από τα λόγια του Ιησού πως: «Αυτό το ποτήρι είναι η νέα διαθήκη, που επισφραγίζεται με το αίμα μου το οποίο χύνεται για χάρη σας…».

Ελιξίριο της Ζωής από σωματικά υγρά
Παρασκευάζεται με βάση τις σωματικές εκκρίσεις των υγρών του σώματος, (σάλιο, αίμα. σπέρμα, βλέννα από το γυναικείο ερωτικό όργανο, αίμα περιόδου, ούρα, δάκρυα κλ).
Διάφορες μαγικοθρησκευτικές ομάδες χρησιμοποιούν τις σωματικές εκκρίσεις για να επιτύχουν κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς, όπως η «Λίγκα της Ευχαριστίας», που έμφανίστηκε στης Βρυξέλλες και μέσω του Ιππότη Glement de Saint Marcp ισχυρίζεται πως η θεία ευχαριστία επιτυγχάνεται μόνο μέσω του σπέρματος και του αίματος… Το 1930, ο G. Lakhovsky ιδρυτής της μαγικής ομάδας «Λίγκα της Ευχαριστίας» υποστήριξε ότι η σπερματοφαγία είναι ένα μέσο που μπορεί να μας οδηγήσει στην αιώνια νεότητα!

Γλυκιά Πηγή ή Νεφριτένιο Υγρό
Είναι το σάλιο που εκκρίνετε από μια σεξουαλικά ερεθισμένη γυναίκα έχοντας χρώμα διαφανές και οι ιδιότητες του σάλιου και οι ιδιότητες που έχει το μετατρέπει σε ελιξίριο. Φαίνετε πως οι  αλκαλικές και τονωτικές ιδιότητες (φυσικά με την κατάποσή του), ισχυροποιούν το αίμα.

Ροδακινένιος χυμός της Αθανασίας ή Λευκό Χιόνι ή Ουσία του Κοραλιού
 Είναι μια αδιόρατη έκκριση από  ουσίες από τα ερωτικά διεγερμένα στήθη μιας γυναίκας. Το χρώμα του είναι λευκό, η δε γεύση του είναι ευχάριστη και γλυκιά. Πίνοντας το «Λευκό Χιόνι» η κυκλοφορία του αίματος στις γυναίκες βελτιώνεται και αυτό έχει σαν συνέπεια  μια ευεργετική επίδραση σ΄ ολόκληρο τον οργανισμό του ζευγαριού. Το υγρό αυτό δημιουργείται κατά την ώρα της ερωτικής διέγερσης, γιατί με αυτόν τον τρόπο μέσω του συναισθήματος και τις λεπτές διασυνδέσεις του στήθους με τη μήτρα και το αδενικό σύστημα μπορεί να παράγει από το στήθος της  διάφορες εκκρίσεις που μοιάζουν και θυμίζουν το μητρικό γάλα. Πολλά ανατολικά κείμενα αναφέρουν περιπτώσεις ανθρώπων που έζησαν αναρίθμητα χρόνια γιατί έπιναν τις ανανεωτικές  και αναζωογονητικές  εκκρίσεις του Λευκού Χιονιού. 

Νέκταρ του Λωτού ή Υγρό της Σελήνης ή Χυμοί της Γυναίκας
 Είναι το υγρό Νέκταρ που προέρχεται από το γυναικείο ερωτικό όργανο. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι είναι γλυκόγευστο και δημιουργείτε κατά την φάση του οργασμού, «Και εκκρίνεται από το ανάκτορο του Γιν, βαθειά μέσα στη μήτρα της γυναίκας. Η πύλη του είναι συνήθως κλειστή, αλλά όταν η γυναίκα διεγείρεται στη διάρκεια της ερωτικής πράξεις…η εσωτερική αυτή Πύλη ανοίγει. Όταν φτάνει στο απόγειο της ηδονής το γιατρικό αρχίζει να εκκρίνεται και ρέει ελεύθερα προς τα κάτω. Για να μπορέσει ο άντρας ν΄ απορροφήσει αυτό το γυναικείο υγρό, θα πρέπει ν΄ αποτραβήξει το ερωτικό του όργανο, αφήνοντας μέσα στη γυναίκα ένα ελάχιστο μέρος του…», («Το Μεγάλο Ελιξίριο των Τριών Κορυφών»). Οι εκκρίσεις αυτές, είναι αρκετά ισχυρές γιατί περιέχουν ωοθηκικές ορμόνες, μεταλλικά άλατα και αμινοξέα που αν απορροφηθούν με τον κατάλληλο τρόπο εξισορροπούν την απώλεια του σπέρματος. «Πρόσφατα μόνο η Δυτική σεξολογία παραδέχτηκε το γεγονός ότι όταν μια γυναίκα έχει οργασμό παράγει εκκρίσεις διαφορετικές από εκείνες που χαρακτηρίζουμε «σεξουαλικά λιπαντικά». Φαίνεται ότι οι εκκρίσεις αυτές προέρχονται από τη μήτρα και τη «λανθάνουσα προστατική» περιοχή…», («Σεξουαλικά μυστικά», Ν. Ντάγκλας-Π. Σλίνγερ, εκδ. «Μπουκουμάνης»). 

Κόκκινο Χιόνι ή Ροδακινένια Ροή
 Είναι η εμμηνόρροια, όπου η γυναίκα ξαναγίνεται νέα όπως η σελήνη κάθε μήνα. Το αίμα της περιόδου έχει οιστρογόνα, υπολείμματα επιθηλίου της μήτρας, λεκιθίνες, εκφυλισμένα ενδομήτρια κύτταρα, πλούσιες συγκεντρώσεις  ανόργανων  στοιχείων όπως σίδηρος, φώσφορος  αρσενικούχες ενώσεις κτλ.
Μια γυναίκα κατά την διάρκεια της  εμμηνόρροιας της, την ώρα του έρωτα,παίρνει ενεργητικό ρόλο, καθισμένη πάνω στον ερωτικό της σύντροφο που είναι ξαπλωμένος ανάσκελα  και κάνει έρωτα αδειάζοντας το αίμα της περιόδου επάνω στο ερωτικό του όργανο. Με αυτό τον τρόπο πολλές φορές παύει να νιώθει ενοχλήσεις και ο άντρας δέχεται την αναζωογονητική δύναμη του αίματός της, που αποροφά τις ιδιότητές του απο την άκρη του πέους του.

Ελιξίριο από αποσταγμένο Σπέρμα
 Η συγκεκριμένη μέθοδος απόσταξης του αντρικού σπέρματος για την δημιουργία ελιξιρίου αθανασίας, αναφέρεται σε διάφορα ταοϊστικά και ινδικά κείμενα και προφανώς προορίζετε για την ανανέωση γηρασμένων οργανισμών και αποτροπής του γήρατος.

Νέκταρ (του σάλιου)
Είναι το εμπλουτισμένο με ενέργεια και διάφορες ορμόνες σάλιο, που συλλέγεται με την κατάλληλη επαφή της γλώσσας στον ουρανίσκο. Οι κινέζοι ταοϊστές χώριζαν το νέκταρ του σάλιου σε τρεις κατηγορίες: Το απλό νέκταρ που συλλέγεται συγκεντρώνοντας το νου μας ανάμεσα στα μάτια και ακουμπώντας τη γλώσσα μας στον ουρανίσκο. Το ελιξίριο, που μέσω κάποιων ασκήσεων ενεργοποιούνται οι ερωτική αδένες και έτσι έχουμε εμπλουτισμό του σάλιου με ορμόνες και στην τρίτη περίπτωση έχουμε τις δυο παραπάνω μεθόδους και επιπλέον μέσω κάποιων ανώτερων ασκήσεων (Μικροκοσμικής-Μακροκοσμικής Τροχιάς), εμπλουτισμό του σάλιου με συμπαντική ενέργεια. Οι ταοϊστές ονόμαζαν αυτό το υγρό που συνέλεγαν στο στόμα, «Χρυσό Ελιξίριο».

Ορφέας:
    Είναι στους πολλούς γνωστές οι «Αγάπες» των πρώτων ιουδαιοχριστιανών, τα κοινά τραπέζια όλων των «αδελφών», όπως δηλώνει και η αναφορά της βίβλου, (Επιστολή Ιούδα, 12). Αυτή η εκδήλωση που είχε ως μέσα για το τελετουργικό γεύμα, «Ψωμί και Κρασί», έχει τις ρίζες της στις αδελφότητες των Εσσαίων και ήταν πολύ σημαντική στην κοινότητα του Κουμράν. Από τις ίδιες αυτές κοινότητες προέκυψαν κάποιες  αιρέσεις Γνωστικών, υιοθετώντας την παράδοση για τις «Αγάπες», στις οποίες το «Σώμα και το Αίμα» του Υιού του θεού τρώγονταν και πίνονταν σε αντίστοιχα τελετουργικά δείπνα. Όμως, περισσότερο πολύτιμα συστατικά από το κρασί και το ψωμί, συστατικά που οι Γνωστικοί ταύτιζαν με το σώμα και το αίμα του Χριστού, θεωρούνταν το σπέρμα και το αίμα από τα έμμηνα, των οποίων από μια παρανόηση της εποχής, η ανάμειξη στην μήτρα των δύο ζωοποιών αυτών υγρών, πίστευαν ότι δημιουργούσε την Ζωή…. Ίσως να φαίνεται χυδαίο για κάποιον, αλλά ας μην μας παραξενεύει που τα δύο αυτά ζωογόνα συστατικά έφτασαν να θεωρούνται το καθαυτό σώμα και αίμα του Χριστού και να καταναλώνονται στις «Αγάπες».

    Ο Επιφάνιος κατά τον τέταρτο αιώνα, στο βιβλίο «Πανάριον», έγραφε για κάποια τέτοια τελετουργία μιας Γνωστικής αίρεσης: «Αυτοί οι ξεδιάντροποί συνουσιάζονται και μα την αλήθεια ντρέπομαι να πω τις σκανδαλώδεις πράξεις που επιδίδονταν. Μετά την συνουσία, με απαράδεκτη ασέλγεια, καταντούν να βλασφημούν τον ίδιο τον ουρανό. Ο άνδρας και η γυναίκα παίρνουν το χυμένο σπέρμα στα χέρια τους, κάνουν ένα βήμα μπροστά, σηκώνουν το βλέμμα τους ψηλά και με το υγρό αυτό στα χέρια τους, προσφέρουν ψηλά τις προσευχές τους…. Προσφέρουν σε Εκείνον που στην ουσία είναι Πατέρας όλων μας, αυτό που γράφεται στους ψαλμούς τους και λέει: Προσφέρουμε σε Σένα αυτό το δώρο, το Σώμα του Μεσσία. Ύστερα, στα πλαίσια της ακόλαστης τελετής τους αρχίζουν να το τρώνε, λεγοντας: Αυτό είναι το Σώμα του Χριστού και αυτό είναι το Πάσχα και χάρη σε αυτό τα σώματά μας υποφέρουν και είναι έτοιμα να αποδεχθούν τα Πάθη του Χριστού. Και κάνουν το ίδιο ακριβώς και με το αίμα της εμμηνόρροιας της γυναίκας: το συλλέγουν από την μηναία της ακαθαρσία, το παίρνουν, το τρώνε κατά την διάρκεια ενός κοινού γεύματος και λένε: Αυτό είναι το αίμα του Χριστού».

    Και φυσικά, σύμφωνα με τα λόγια -υποτίθεται- του Μίθρα και του Γεχοσουά, "ο τρώγων μου την σάρκα και ο πίων μου το αίμα, έχει ζωήν αιώνιον".

    Σχετικά έγραψε ο John M. Alegro στο βιβλίο του «Οι άνθρωποι του Κουμράν», εκδόσεις Νέος Σταθμός. «Όσο αηδιαστική κα ακατανόητη μπορεί να φαίνεται η Γνωστικιστική συνήθεια της διακεκομμένης συνουσίας και της επίχρισης του σώματος με σπέρμα, παραμένει το γεγονός ότι πρόκειται για ένα παραδοσιακό έθιμο της θρησκείας των Χαναναίων. Το σπέρμα του θεού της γονιμότητας έπεφτε με την μορφή βροχής από τον ουρανό κατά την διάρκεια του οργασμού της καταιγίδας. Σε συμπυκνωμένη μορφή, το θεϊκό σπέρμα ταυτίζονταν με ορισμένα πανίσχυρα φυτά όπως ο Μανδραγόρας και το «Ιερό φυτό» το οποίο δεν είναι άλλο από το ιερό μανιτάρι Amanita Muscaria, καθώς και με αρωματικές ρητίνες, που από παράδοση συνόδευαν την επίχριση των ιερέων και των βασιλιάδων. Οι άνθρωποι αυτοί γίνονταν «άγιοι», δηλαδή αφιερώνονταν στην υπηρεσία της θεότητας, από την στιγμή που αλείβονταν ή χρίζονταν με την «Θεϊκή Ουσία». Στο εξής ονομάζονταν «χρισμένοι», δηλαδή «Μεσσίες ή Χριστοί», ή όπως γράφει στην Παλαιά Διαθήκη, «Κεχρισμένοι του Γιεχοβά» (Α’ Σαμουήλ 26-11 και Ψαλμοί 2-2). Κατά πάσα πιθανότητα, εδώ βρίσκεται και η καταγωγή του λαϊκού ονόματος των μεταγενέστερων Εσσαίων, των χριστιανών, δηλαδή αυτών που είχαν αλειφθεί ή χρισθεί. Χάρη στην θεϊκή επίχριση, αδιάφορα αν η ουσία προέρχονταν από το ίδιο τους το σώμα, όπως στην περίπτωση κάποιων Γνωστικών αιρέσεων, οι χρισμένοι πίστευαν ότι ενδύονται την πανοπλία του θεού».

Rose:

--- Παράθεση από: Ορφέας στις Νοεμβρίου 04, 2008, 19:21:38 ---Είναι στους πολλούς γνωστές οι «Αγάπες» των πρώτων ιουδαιοχριστιανών, τα κοινά τραπέζια όλων των «αδελφών», όπως δηλώνει και η αναφορά της βίβλου, (Επιστολή Ιούδα, 12).
[...]
«Όσο αηδιαστική κα ακατανόητη μπορεί να φαίνεται η Γνωστικιστική συνήθεια της διακεκομμένης συνουσίας και της επίχρισης του σώματος με σπέρμα, παραμένει το γεγονός ότι πρόκειται για ένα παραδοσιακό έθιμο της θρησκείας των Χαναναίων.
[...]
Οι άνθρωποι αυτοί γίνονταν «άγιοι», δηλαδή αφιερώνονταν στην υπηρεσία της θεότητας, από την στιγμή που αλείβονταν ή χρίζονταν με την «Θεϊκή Ουσία». Στο εξής ονομάζονταν «χρισμένοι», δηλαδή «Μεσσίες ή Χριστοί», ή όπως γράφει στην Παλαιά Διαθήκη, «Κεχρισμένοι του Γιεχοβά» (Α’ Σαμουήλ 26-11 και Ψαλμοί 2-2).
--- Τέλος παράθεσης ---

Είναι αξιοσημείωτο πως τα έθιμα και οι συμβολισμοί των τελετουργιών αλλάζουν από εποχή σε εποχή...

Κάποια τάγματα ή αδελφότητες όμως, ακόμα και σήμερα, έχουν διατηρήσει αυτά τα έθιμα των Γνωστικών, όπως το περιβόητο τελετουργικό "αδελφοποίησης" μιας Αμιγούς Γυναικείας και μιας Αμιγούς Αντρικής Στοάς, του Τεκτονικού Αιγυπτιακού Τύπου Μέμφις Μισραήμ, όπου κυριολεκτικά, τελείται συνουσία των δύο αρχηγών των Στοών, (του Ιεροφάντη και της Ιέρειας), σε παρουσία όλων των μελών...

ΣΕΡΑΠΙΣ:
 Που είναι αυτα τα ταγματα? να πάμε.  ;)


Αλλά φαίνεται και περίεργο να πάει κάποιος σε τάγμα για να μεταδώσει τη θεική του ουσία, τόσος κόσμος έξω ;D  ;D  ;D
Θέλω να γίνω δοκιμαστής σε τέτοιο τάγμα, θεός είμαι και εγώ, να μην προσφέρω κάτι τις  ;D  ;D  ;D  ;D

Αδελφέ ορφέα αναφέρεις ένα βιβλίο Πανάριον, μήπως ονομάζεται αλλιώς  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Να μην το προεκτείνω άλλο  :D :D ο τρώγων την σάρκα κλπ ακόμα γελάω μου φτιάξατε τη βδομάδα  ;D :D ;D :D ;D :D

Rose:
Αδελφέ μου, όπως βλέπουμε υπάρχουν τάγματα και αδελφότητες, για όλα τα γούστα...  :D 'Αλλοι σκοτώνουν στο όνομα του Θεού... και άλλοι... π.......αι  ;) λόγω Παράδοσης...   ;D :D

Τελικά ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη Φαντασία, αλλά σίγουρα δεν φταίει εκείνος για τις επιλογές του...

ΠΟΤΕ...   >:( αλλά η Παράδοση φταίει..., ::) ή ο Θεός...  ::) που έτσι ορίζει να γίνονται τα πράγματα...  ;D

Δυστυχώς αγνές ιδέες και αρχαίες τελετές Μύησης στα Μυστήρια της Γέννησης της Ζωής, όπως τα Καβείρια, κατάντησαν μέσω των "Ανατολίζουσων" φαντασιώσεων, δικαιολογημένες τελετές Οργίων... 

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα