'Αρθρα και συζητήσεις: 'Εσωτερικές Σχολές και Μυητικά Συστήματα > Ροδοσταυρικά Τάγματα
Χριστιανός Ροδόσταυρος
Rose:
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 01:38:15 ---Όμως τα επιχειρήματά σου περί ιστορικών ντοκουμέντων θα μπορούσε να τα ισχυριστεί εξίσου και η άλλη άποψη είτε έχει μελετήσει σωστά είτε όχι, είτε έχει παρανοήσει είτε όχι και να γίνει πιστευτή από κάποιους, αυτό δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πέρα από ιστορικά ντοκουμέντα, που είναι επίπονο, να παρακολουθήσει κανείς, ας προσεγγίσουμε το θέμα, φιλοσοφικά, ιδεολογικά...
Ο όρος Χριστιανός Ροδόσταυρος, είναι αντιφατικός... και παρανοϊκός...
Ο Ροδοσταυρισμός, έχει ως σύμβολο τον σταυρό (Γη, Νερό, Αέρα, Φωτιά)1 και το ρόδο (την πεμπτουσία) την αρμονία μεταξύ των 4 στοιχείων...
Ο Χριστιανισμός, έχει ως σύμβολο τον σταυρωμένο χριστό, δηλαδή τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης...
Ο ένας δρόμος τονίζει την Αρμονία και ο άλλος δρόμος την ταλαιπωρία...
Ο ένας δρόμος διδάσκει την σωτηρία δια της Αρμονίας της Συνείδησης, ο άλλος δρόμος διδάσκει την Σωτηρία δια της ταπεινότητας και των παθών2, αλλά και διαμέσω ενός βύσματος, του Σωτήρα...
Ας ερευνήσουμε και ας κατανοήσουμε μέσα μας βαθιά και ιδεολογικά, αυτή την μεγάλη αντίφαση, που ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί τόσο, τον άνθρωπο, σε κάθε εποχή και σε κάθε κοινωνία.
Δυστυχώς μία φωτισμένη συνείδηση θα καταλήξει... πως στην πραγματικότητα...
ο Χριστός του Χριστιανισμού3 είναι ο πραγματικός Αντίχρηστος...
ενώ ο Εωσφόρος του Πανθεϊσμού,4 είναι ο πραγματικός Χρηστός... :D
Βλέπε http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,302.msg3495.html#msg3495
______________________________________________________________________________
1 Γη = 'Υλη, Νερό = Συναίσθημα, Αέρα = Διανόηση, Φωτιά = Πνευματικότητα
2 Της Συνειδησιακής υποτέλειας και εξαθλίωσης...
3 Ο Γεσουχά της Βίβλου, σύμβολο του Δόγματος, και της Πάθησης...
4 Το Προμηθεϊκό αρχέτυπο... αυτός που φέρνει το Φως...
Ορφέας:
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 01:38:15 ---
Είμαι πεπεισμένη πως αυτό που χαρακτηρίζει το γνήσιο επιστήμονα είναι η ταπεινότητα: ποτέ δεν θα υποστηρίξει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και παραθέτει με προσοχή τις γνώμες των άλλων ακόμη κι αν διαφωνεί, με σκοπό να υπογραμμίσει τη δική του μικρή συμβολή στην έρευνα. Στην τελική ανάλυση γνωρίζει και ο ίδιος ότι ποτέ δεν θα καταφέρει ακόμη και με την πιο επισταμένη μελέτη των πηγών να αποκαταστήσει πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.
--- Τέλος παράθεσης ---
Σε ένα άρθρο μας για τον Καρλ Πόππερ στο http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1018.0.html, είχαμε συμπεριλάβει τις αντιλήψεις των "σοφών" της αρχαιότητας περί αληθείας.
«Οι θεοί δεν αποκάλυψαν από την αρχή σε μας όλα τα πράγματα. Όμως με το πέρασμα του χρόνου, μπορούμε να μάθουμε αναζητώντας και να γνωρίσουμε καλύτερα τα πράγματα… Αυτά τα πράγματα, μοιάζουν, υποθέτουμε, με την αλήθεια. Αλλά όσο για την βέβαιη αλήθεια, κανένας άνθρωπος δεν την έχει γνωρίσει, ούτε θα την γνωρίσει, ούτε για τους θεούς, ούτε για όλα τα άλλα που μιλάω. Ακόμα και κατά τύχη αν επρόκειτο κάποιος να πει την τελική αλήθεια, δεν θα το ήξερε ούτε ο ίδιος. Γιατί όλα όσα πρεσβεύουμε, δεν είναι παρά ένα δίχτυ υφασμένο από εικασίες».
ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ
«Στην πραγματικότητα όμως, δεν γνωρίζουμε τίποτα με το να το έχουμε δει. Γιατί η αλήθεια είναι βαθιά κρυμμένη».
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
«Δεν είναι στην φύση και τον χαρακτήρα του ανθρώπου να κατέχει αληθινή γνώση, μολονότι είναι στην θεία φύση». «Αυτός που δεν προσμένει το απρόσμενο, δεν θα το ερευνήσει ποτέ. Θα παραμείνει για τον ίδιον, ανεξερεύνητο και απρόσιτο».
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Είναι αληθές ότι η πλήρης αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητας είναι αδύνατη, καθότι η πλήρης αναπαράσταση της παρελθοντικής πραγματικότητας απαιτεί το σύνολο των στοιχείων που την απαρτίζουν, γεγονός φυσικά αδύνατο, γιατί όπως σωστά επισημάνθηκε από την magna mater, έχουμε απωλέσει οριστικά κάποια κομμάτια. Με τα λίγα ευρήματα που ανασύραμε από την ιστορική λήθη, κάνουμε απόπειρες να αναπαραστήσουμε το οικοδόμημα της ιστορίας. Αν τα ευρήματα είναι σε ικανοποιητικό αριθμό και παράλληλα προέρχονται από όλες τις πλευρές του οικοδομήματος που προσπαθούμε να αναστηλώσουμε, τότε έχουμε πολύ μεγάλη πιθανότητα να δούμε την μορφή του σαν ολότητα, παρότι θα αγνοούμε πάμπολλες λεπτομέρειες.
Είναι προφανές βέβαια ότι, με ελάχιστα και αποσπασματικά στοιχεία δεν δύναται να μιλάμε για αναπαράσταση του συνόλου, πόσο μάλιστα να επαιρόμαστε για την αλήθεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, όλο το σκηνικό θυμίζει την ωραία παραβολή του Τζελαλεντίν Ρουμί για την νυχτερινή ψηλάφηση από τρεις φίλους ενός ελέφαντα, που άλλος είχει ψηλαφήσει το πόδι, άλλος το αυτί του και άλλος την προβοσκίδα, με αποτέλεσμα την τραγελαφική αναπαράσταση που έκανε στην συνέχεια ο καθένας τους στην προσπάθεια να περιγράψει τον ζώο που είχε ψηλαφήσει.
Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε δύο τουλάχιστον τρόπους αναπαράστασης της ιστορικής πραγματικότητας. Είναι προφανές ότι μια θεωρία που στερείται ευρημάτων - τεκμηρίων ή στηρίζεται σε ελάχιστα τεκμήρια για να υποστηρίξει τις αξιώσεις της, αντιμετωπίζεται αντίστοιχα και της αποδίδεται ελάχιστη σημασία. Όταν ένας ικανός αριθμός ευρήμάτων μας πληροφορεί για την μορφή του οικοδομήματος, σίγουρα δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά την αξίωση κάποιου που ισχυρίζεται ότι το οικοδόμημα ήταν πήλινο - κόκκινο, αναφερόμενος σε ένα κεραμίδι που πραγματικά ανήκει στο οικοδόμημα. Είναι προφανές λοιπόν ότι απόψεις και θεωρίες που στηρίζονται σε θεόπνευστες αποκαλύψεις ή σε ανύπαρκτα υποθετικά κρυφά κείμενα, να απορρίπτονται από την επιστημονική σκέψη και μελέτη ως ανυπόστατα, αντιεπιστημονικά και παράλογα. Η αντικειμενική έρευνα, είναι ευήκοη σε κάθε διαφορετική άποψη και γνώμη, εφόσον βέβαια αυτή ακολουθεί στοιχειωδώς τους κανόνες του ορθού λόγου, αλλά από την άλλη δεν έχει την υποχρέωση να αναλίσκεται με την γραφική μυθομανία κάθε ακραίου παραλογιζόμενου και αυθυποβλημμένου.
Η επιστήμη, η αληθινή επιστήμη, έχει δικαίωμα να μάχεται για μια θεωρία της, έχει καθήκον να την παραθέτει στην ενδελεχή σκληρή κριτική και αμφισβήτηση και τέλος έχει υποχρέωση να την αναθεωρεί κάθε φορά που νέα στοιχεία προσκρούουν στο κατεστημένο θεωρητικό οικοδόμημα. Υπάρχουν όμως και αποδεδειγμένες θέσεις, τις οποίες ο κάθε μελετητής - ερευνητής είναι υποχρεωμένος να λαμβάνει υπόψη του και το κυριώτερο, υπάρχουν αναμφισβήτητοι κανόνες έρευνας που καλείται ο κάθε ένας που φιλοδοξεί να παρουσιάσει μιαν επιστημονική εργασία, να τηρεί. Και ο κυριώτερος, αναμφισβήτητος και απόλυτος κανόνας, είναι η Λογική συνέπεια που απαιτείται να διακρίνει τον κάθε συλλογισμό και ο ορθός Λόγος που απαιτείται να κοσμεί το κάθε συμπέρασμα. Είναι αυτά τα στοιχεία που οι πραγματικοί Ροδόσταυροι, όπως ο Μπέικον και ο Φλουντ την αυγή του 17ου αιώνα, επανέφεραν από τον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό και κατέστησαν θεμέλια για την επίτευξη της λαμπρής συνέχειας της επιστήμης -εσωτερικής και εξωτερικής - της Δυτικής σκέψης ως κληρονόμου της Ελληνικής κληρονομιάς.
Υπάρχει όμως ένα σημείο από την αξιόλογη παράθεση - συμβολή στην αναζήτηση της αλήθειας της magna mater- που με βρίσκει κάθετα ενάντιο. Η θέση ότι τον γνήσιο επιστήμονα, τον "σοφό" για τον κόσμο, πρέπει να τον χαρακτηρίζει η ταπεινότητα. Ο Σωκράτης, για το μόνο που δεν χαρακτηρίστηκε ήταν για την "ταπεινότητά" του. Η προσποιητή του άγνοια σε συνάρτηση με την επανάληψη, με δήθεν αφέλεια, της ετυμηγορίας του Μαντείου των Δελφών για τον Σοφώτερο όλων που βέβαια ήταν ο ίδιος ο Σωκράτης, παράλληλα με την ενοχλητική κριτική του και την εριστική απογύμνωση του δήθεν γνώστη συνομιλητή του, δημιούργησε τεράστιο αριθμό εχθρών που ίσως ήταν και η πραγματική αιτία της καταδίκης του. Ο "εξυπνάκιας" Σωκράτης, μόνο "ταπεινός" δεν ήταν, όπως φυσικά και ο έτερος μεγάλος σοφός άνδρας, ο Εφέσιος Ηράκλειτος, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να επικρίνει, όχι μόνο την ανοησία του όχλου των συμπατριωτών του, αλλά να κατακρίνει δημόσια μορφές κοινά αποδεκτές ως αυθεντίες, όπως τον Πυθαγόρα, τον Ησίοδο, τον Όμηρο κλπ.
Ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους για την επίτευξη αυτού του μεγαλειώδους γεγονότος που η ιστορία έχει καταγράψει ως Ελληνικό θαύμα, ήταν η στάση που είχε ο Ελληνισμός για την Δόξα. Ήταν δικαίως το πρώτιστο ιδανικό που υποκινούσε τον κάθε Έλληνα στην επίτευξη αθανάτων έργων, αξεπέραστων ηρωικών δράσεων, ανεπανάληπτων ανδραγαθιών. Η Δόξα που αποκτούσε επ' αρετή ο κάθε πολίτης, ήταν η κινητήριος δύναμη και το ιδανικό για συνεχή άμιλλα που ώθησε σε τόσο ψηλά επίπεδα τα ανθρώπινα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Ώσπου ενέσκυψε η πανδημία του ιουδαιοχριστιανισμού και ανέστειλε κάθε πρόοδο και εξέλιξη της ανθρωπότητας, προάγοντας την μετριότητα και την υποκρισία, τον φαρισσαϊσμό της δήθεν ταπεινότητας.
Όχι, ο αυθεντικός πανθεϊσμός προάγει τις ίδιες τις επιταγές της Μητέρας Φύσης, η οποία ωθεί το κάθε τέκνο της σε ηρωισμούς, ώστε να ξεπεράσει κάθε περιορισμό, κάθε όριο, κάθε εμπόδιο στον ηρωικό δρόμο της θέωσης. Για τoν Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, για την Αυθεντική Πανθεϊστική σκέψη, για την Αυθεντική Ελληνική κοσμοαντίληψη, ο άνθρωπος δεν είναι μια κακόμοιρη φιγούρα που μερονυκτίς οφείλει να παρακαλάει να τον λυπηθούνε, δεν είναι το έρμαιο πειραματόζωο στα παιχνίδια των θεών αλλά ο ίδιος ο Υιός του Ουρανού και της Γης, παιδί βέβαια ακόμα, ο περήφανος βασιλιάς αυτού του κόσμου που οφείλει να θυμάται την θεία καταγωγή του και αμιλλώμενος και δια βίου αγωνιζόμενος να προσπαθεί αενάως να ανελιχθεί στην κορυφή, να φθάσει στην θέση για την οποία είναι γεννημένος, να κατακτήσει την λαμπρότητα της δόξας η οποία αποτελεί το ανεκτίμητο έπαθλο στον αγώνα που λέγεται Ζωή.
Ο Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός αναζητά αυθεντίες, μόνο και μόνο για να αποκαλύψει τους δογματικούς των παραλογισμούς, αναζητά Διδασκάλους, μόνο και μόνο για να τους επιδεικνύει ως παραδείγματα και ως στάδια που οφείλει ο καθένας να ξεπεράσει, αναζητά σοφούς ως την μέγιστη πρόκληση που αιτείται από τον καθένα, επιτελώντας τον ατομικό του άθλο, να φτάσει και να υπερβεί. Ο Αυθεντικός Ροδόσταυρος δεν κρύβεται. Δέχεται τις προκλήσεις και προκαλεί και ο ίδιος σε αγώνα, γνωρίζοντας ότι ο διαρκής αγώνας είνα αυτός που θα επιφέρει το μεγάλο έπαθλο, για το οποίο είναι γεννημένος πριν από τον χρόνο. Ο Αυθεντικός Ροδόσταυρος, αποδέχεται με θάρρος τον κάθε άθλο και στην επιτέλεσή του αποδέχεται με ευθύτητα το έπαθλο, το στεφάνι της Δόξας.
suida:
MAGNA MATER....Α Γ Α Π Η Τ Η ....
ΕΙΝΑΙ Σ Α Φ Ε Σ Τ Α Τ Ο .....ΣΤΗΝ Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η ....Η Μ Η Α Π Ο Δ Ο Χ Η ....
ΤΗΣ " Υ Π Α Ρ Ξ Ι Α Κ Η Σ " Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α Σ.....
Ο Τ Α Ν ....".Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α " , Ε Ν Ν Ο Ο Υ Μ Ε ..... ΤΗΝ Σ Υ Γ Κ Ε Ν Τ Ρ Ω Τ Ι Κ Η Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ Η
ΕΙΚΟΝΩΝ....ΛΕΞΕΩΝ....ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΜΑΤΩΝ...... ΜΕ Σ Κ Ο Π Ο ΤΗΝ Α Π Ο Δ Ο Χ Η ...
Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ.....Π Λ Ο Κ Η ....Α Υ Τ Ω Ν ....Σ Χ Η Μ Α Τ Ι Ζ Ε Ι ....ΤΟ Μ Ω Σ Α Ι Κ Ο ΤΗΣ...."Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Ι Α Σ "...
Ω Σ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟ Λ Α Κ Τ Ι Σ Μ Α .....ΜΙΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ....
Η Ι Δ Ι Α Ι Τ Ε Ρ Ο Τ Η Τ Α .....ΤΩΝ Ψ Υ Χ Ω Ν ....Ε Γ Κ Ε Ι Τ Α Ι .....ΣΤΑ Α Κ Ο Υ Σ Μ Α Τ Α .....
Η Π Λ Ο Κ Η .....ΑΥΤΩΝ.... Ω Σ Ι Κ Α Ν Ο Τ Η Σ ΤΗΣ Α Τ Ο Μ Ι Κ Η Σ Σ Κ Ε Ψ Η Σ ......Ε Π Ι Φ Ε Ρ Ε Ι ....
Α) ΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ .....ΩΣ Τ Υ Φ Λ Ω Σ Η ....
Β) ΤΗΝ Α Ν Ω Μ Α Λ Ι Α ΤΗΣ Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α Σ ....ΩΣ Κ Ρ Ι Σ Η .....ΚΑΙ
Γ) ΤΗΝ ΜΗ Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α ΑΥΤΗΣ.....ΜΕ ΤΗΝ Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η .....
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ..... " Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α ".....ΩΣ Ε Ρ Γ Ο Ε Χ Ε Ι , Ν Α Π Ρ Ο Α Γ Ε Ι ..... ΤΟ Φ Ω Σ ΤΗΣ Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η Σ ....
ΜΕΣΑ....ΑΠΟ ΤΟΝ Χ Ω Ρ Ο Τ Α Ξ Ι Κ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ.....
ΑΤΟΜΙΚΗΣ Σ Κ Ι Ω Δ Ο Υ Σ Σ Κ Ε Ψ Η Σ .....
ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ ....ΤΟ ΠΕΤΥΓΧΑΝΕΙ....ΜΕ Δ Υ Ο Τ Ρ Ο Π Ο Υ Σ ....Α) .....ΤΗΣ Ω Σ Μ Ω Σ Η Σ ....
Β ) .....ΤΗΣ Ε Μ Π Ν Ε Υ Σ Η Σ ....
ΜΕ Β Α Σ Ι Κ Ο ....Α Ξ Ι Ω Μ Α ....ΤΗΝ " Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η Β Ο Υ Λ Η Σ Η " ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ......
ΕΤΣΙ, Η Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α ΤΗΣ Δ Ι Α Δ Ο Χ Η Σ ... ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ....ΣΕ ΚΑΘΕ "Κ Ι Ν Η Μ Α "....ΩΣ...
" Ο Φ Υ Λ Α Κ Α Σ ΤΗΣ Υ Ψ Η Λ Η Σ Π Υ Λ Η Σ ".....ΚΑΙ Ω Σ ....
" Ο Σ Υ Ν Ε Χ Ι Σ Τ Η Σ ΤΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ Ι Δ Ε Ω Ν ".....
ΤΑ Ε Κ Α Σ Τ Ο Τ Ε .....Σ Υ Μ Β Ο Λ Α ....ΟΤΑΝ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ Ε Κ Φ Ρ Α Σ Η Σ ΤΟΥ "Σ Υ Ν Ε Χ Ι Σ Τ Η "..
ΔΗΛΩΝΟΥΝ.... ΤΗΝ Π Ο Θ Ο Υ Μ Ε Ν Η "Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α "....
ΒΕΒΑΙΑ.....Η Ε Κ Φ Ρ Α Σ Η ΣΟΥ ΑΥΤΗ ....ΕΑΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΝΟΕΡΩΣ.....ΣΤΗΝ Π Ν Υ Κ Α ....
Η Ρ Ε Τ Σ Ι Ν Ι Α ....ΣΤΟ Α Τ Ο Μ Ο ΣΟΥ ....ΘΑ Η Τ Α Ν ....
"Ε Ι Δ Ω Λ Ο Λ Α Τ Ρ Η Σ ".....
Χ Α Ι Ρ Ε .....
magna mater:
Χαίρομαι για όλες τις απαντήσεις σας που κράτησαν ενεργή τη συζήτηση και σας ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας.
Ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό ότι η φράση "Στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, δεν υπάρχουν Αυθεντίες" υπάρχει ήδη ένα οξύμωρο και η παρέμβαση του suida δείχνει να θέλει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Η σαφής διάκριση είναι απολύτως αναγκαία για να μην καταλήξουμε στην ταυτολογία αλλά και την ανατροπή του όλου εγχειρήματος. Οι λέξεις κρύβουν συχνά παγίδες καθώς μπορούν να ενσωματώνουν στην ίδια έννοια διαφορετικές σημασίες. Ο αυθεντικός λοιπόν Ροδοσταυρισμός σημαίνει ότι εμείς εκπροσωπούμε τη γνήσια παράδοση;Ή τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυθεντικός; Τη δεύτερη έννοια που αναφέρει ο suida;Και πώς μπορεί αυτό να το κατανοεί αμέσως και ο ανυποψίαστος που έρχεται σε επαφή με την αδελφότητά σας;
Είναι επίσης ενδιαφέρουσα η διάκριση της σημασίας του σταυρού που κάνει η Rose και θεωρώ αρκετά προφανές ότι το σύμβολο παραπέμπει στη σύνθεση των τεσσάρων ριζωμάτων. Όμως είναι εξίσου ενδιαφέρον και το χριστιανικό σύμβολο, δηλαδή "τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης", θυμηθείτε ότι αυτό αποτελεί την έναρξη του αλχημικού opus: η βάσανος της ύλης στον αλχημικό άμβυκα για την εξαγωγή του πτητικού της μέρους, του πνεύματος που παριστάνεται με τα πτερωτά βρέφη στα αλχημικά tractatus. Επίσης είναι ενδιαφέρουσα και η ίδια η διαδρομή του χριστιανικού συμβόλου ως αποτροπαϊκό μέσο που φαίνεται πως ενσωματώνει και παλαιότερες μαγικές χρήσεις του σημείου (μεγάλο θέμα, επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη συζήτηση).
Τα παραθέματα που ανέσυρε ο Ορφέας από την προσφιλή μου αρχαία γραμματεία συμπυκνώνουν ωραιότατα αυτό που ήθελα να πω.
Τέλος όσον αφορά τη λέξη ταπεινότητα δεν εννούσα το χαμερπές και ανασφαλές πνεύμα, αλλά την μετριοπάθεια. Στη δόξα και τον έπαινο του δήμου που μας θύμισε ο Ορφέας ας προσθέσω και το "μηδέν άγαν", αλλά και το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και τέλος το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" του γιγάντιου Σωκράτη.
Ορφέας:
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 17:05:52 ---Χαίρομαι για όλες τις απαντήσεις σας που κράτησαν ενεργή τη συζήτηση και σας ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας.
--- Τέλος παράθεσης ---
Η χαρά είναι δική μας – και όχι μόνον των συντελεστών της κοινότητας, αλλά και συμμετεχόντων και επισκεπτών – για την ουσιαστική ανάπτυξη και την συμβολή σε συζητήσεις που ανελίσσονται και στον άξονα της πνευματικότητας.
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 17:05:52 ---Ο αυθεντικός λοιπόν Ροδοσταυρισμός σημαίνει ότι εμείς εκπροσωπούμε τη γνήσια παράδοση;
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι….Κανένας δεν δικαιούται να αυτοπροσδιορισθεί ως εκπρόσωπος της εσωτερικής παράδοσης, την στιγμή που έχει σπάσει η μυητική αλυσίδα και δεν υφίσταται καμία διαδοχή, παρά την εμμονή πολλών ομάδων να αναφέρονται σε δήθεν μυητική διαδοχή, επιδιώκοντας έτσι να καταξιωθούνε, κρύβοντας με αυτόν τον τρόπο την ρηχότητα και την ανεπάρκεια για τον εσωτερισμό.
Η λέξη «Αυθεντικός» τείνει να καταδείξει τις κοινωνικοπολιτιστικές συνθήκες της εποχής της πρώτης εμφάνισης του Ροδοσταυρισμού και των μυητικών μυστηρίων που τον συνόδευαν και να αναδείξει τις αρχές, αξίες και ιδανικά που προήγαγε για ενάσκηση και ανάπτυξη των ζηλωτών στην ατραπό.
Με την λέξη «Αυθεντικός», η Α.Μ.Ρ.Α. φιλοδοξεί σε αναζωογόνηση του πνεύματος του αρχαίου Ροδοσταυρισμού, όχι ως νεκρανάσταση αλλά ως μια νέα αναγέννηση στην σύγχρονη εποχή. Επειδή όμως οι λέξεις ενίοτε καθίστανται παγίδες, λόγω απώλειας της δυνατότητας αντιστοίχησης με ορισμένες έννοιες, προσμένουμε από τον καθένα που θα έρθει σε απαφή με την αδελφότητα, να μας προσεγγίσει για να αποδοθούν οι ερμηνείες που συναρτώνται άμεσα με αυτό που εννοιολογικά θέλουμε να αποδώσουμε.
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 17:05:52 ---
Είναι επίσης ενδιαφέρουσα η διάκριση της σημασίας του σταυρού που κάνει η Rose και θεωρώ αρκετά προφανές ότι το σύμβολο παραπέμπει στη σύνθεση των τεσσάρων ριζωμάτων. Όμως είναι εξίσου ενδιαφέρον και το χριστιανικό σύμβολο, δηλαδή "τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης".
--- Τέλος παράθεσης ---
Για τουλάχιστον δύο λόγους, ο «Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός» αναφέρονταν στον ισοσκελή ή γνωστό παγκόσμια, Ελληνικό σταυρό, με πρώτο τον αποκλειστικό συμβολισμό της ύλης και δεύτερο την αναφορά στην αφετηρία της ερχόμενης να εμπειριωθεί ψυχής, δυνατότητα που επιτελείται αποκλειστικά στην ύλη. Ο θυσιαστικός σταυρός δεν εξαιρείται των Ροδοσταυρικών μυστηρίων, απαρτίζει όμως ενδιάμεσο στάδιο της πορείας προς την ολότητα. Το λυπηρό είναι ότι τα πάθη έχουν ταυτισθεί με την μεταμορφωτική διαδικασία του θανάτου και της επαναγέννησης στη διάρκεια της ίδιας ζωής, με αποτέλεσμα να παραπλανάται ο ζηλωτής και να ωθείται σε δογματισμούς.
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 17:05:52 ---
Επίσης είναι ενδιαφέρουσα και η ίδια η διαδρομή του χριστιανικού συμβόλου ως αποτροπαιικό μέσο που φαίνεται πως ενσωματώνει και παλαιότερες μαγικές χρήσεις του σημείου (μεγάλο θέμα, επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη συζήτηση).
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό το εκλαμβάνουμε ως υπόσχεση….
--- Παράθεση από: magna mater στις Νοεμβρίου 01, 2008, 17:05:52 ---
Στη δόξα και τον έπαινο του δήμου που μας θύμισε ο Ορφέας ας προσθέσω και το "μηδέν άγαν", αλλά και το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και τέλος το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" του γιγάντιου Σωκράτη.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αν και με οποιαδήποτε πρόσθεση δεν γίνεται να βελτιώσω το άρτιο των παραθέσεων, συνταιριάζω απλά και το ουσιώδες για τον αγωνιζόμενο άνθρωπο, «γνώθι σεαυτόν». Ένα ρητό που εύκολα δύναται να ειδωθεί από δύο διαμετρικά αντίθετες οπτικές.
Από την μία το «γνώθι σεαυτόν» γίνεται, «άνθρωπε κατάλαβε ότι είσαι ιεραρχικά πολύ χαμηλότερα από τα ανώτερα όντα, πολύ πιο κάτω από αγγέλους, δαίμονες, θεούς. Περνιέσαι για σπουδαίος, ενώ είσαι το ευτελές γέννημα μιας απειροελάχιστης στιγμής, γαντζωμένος σε έναν ασήμαντο κόκκο του άπειρου σύμπαντος, έρμαιο στις όποιες διαθέσεις των πανίσχυρων δυνάμεών του, με μοναδική μεγαλοπρέπεια την άγνοια της μικρότητάς σου».
Από την άλλη όμως η πραγματική ερμηνεία του «γνώθι σεαυτόν» κραυγάζει, «άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα ανακαλύψεις μέσα σου τον εν δυνάμει θεό». Με σύνθημα το Ολυμπιακό ρητό, πιο ψηλά πιο γρήγορα πιο δυνατά, σπάσε τους περιορισμούς σου και απελευθέρωσε την αληθινή σου φύση. Γκρέμισε τους περιορισμούς του ζώου για να γεννηθεί ο άνθρωπος, ανόρθωσε τον άνθρωπο για να αναγεννηθεί ο ήρωας, εξέλιξε τον ήρωα για να αποκατασταθεί ο θεός».
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση