Θέλει Αρετή (Ηθική, αποτέλεσμα της συναισθηματικής κατανόησης) και Τόλμη (ψυχική δύναμη, αποτέλεσμα της Γνώσης) η Ελευθερία
Αρα ως Ελευθερια,μπορουμε να ορισουμε την κατασταση της απολυτης Συνειδητοποιησης του συνολου των Συμπαντικων Νομων,αυτων που στην Πηγη,ειναι Ενα (συγκλινουν),και καθως αυτο, το επιπεδο της Απολυτης Ιδεας,αρχιζει να παλλεται και σαν σκεψη να διαχωριζεται δημιουργικα, καταληγει σε εμας σαν δυο φαινομενικα τελειως διαφορετικα μονοπατια?
Της Γνωσης των Φυσικων Νομων (Επιστημη),και της Γνωσης των Ψυχικων Νομων
(Ηθικης) ?
+n-
Αναφέρεται πολλές φορές και σε πληθώρα χώρων εσωτερισμού και κατ' επέκταση και θρησκειών, η έννοια της "Πηγής", η οποία έλκει την καταγωγή της από την Καμπαλιστική θεωρία των εκπορεύσεων. Έχει όμως γίνει φοβερή σύγχυση των εννοιών, όπως "Πηγή", "Πατέρας" κλπ, με αποτέλεσμα να δυσκολευόμαστε να βάλουμε σε τάξη, σε σειρά κάποιες ιδέες και έννοιες, ώστε να πετύχουμε να κατανοήσουμε.
Αναφέρεται το επίπεδο "της Απόλυτης ιδέας" ως επίπεδο "Εν-ότητας" και "Πηγή" των πάντων, το επίπεδο που είναι η κατάσταση της απολύτου σεινειδητότητας. Είχε γράψει ο suida,
Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ.....Π Ρ Ο Η Γ Ε Ι Τ Α Ι ....ΤΗΣ Ν Ο Η Τ Ι Κ Η Σ Σ Υ Λ Λ Η Ψ Η Σ ....!!
δείχνοντάς μας ότι και αυτό ακόμα το επίπεδο των Ιδεών, της Νοητικής σύλληψης, δεν είναι το απολύτως αρχικό, παρότι είναι το "Ενα", καθότι γεννάται από την φαντασία.
Κάθε Ιδέα πηγάζει ή "συλλαμβάνεται" από τον χώρο της Φαντασίας, έναν χώρο σχεδόν ονειρικό χωρίς περιορισμούς, έναν χώρο συμβολικό και είναι εύκολο να κατανοήσουμε ότι ένα σύμβολο προβάλλει και προάγει, κατ' επέκταση "γεννάει" μία τουλάχιστον ιδέα. Τέτοια σύμβολα στο υλικό πεδίο είναι π.χ. τα λάβαρα, οι σημαίες και σε πιο κοινή χρήση, αυτά τα γράμματα του Αλφαβήτου. Είναι εύλογο ότι σε έναν πνευματικό και άυλο χώρο, τα σύμβολα αυτού του χώρου είναι τα Αρχέτυπα.
Η γέννηση μιας ιδέας αιτείται στη συνέχεια την υλοποίησή της, την κάθοδό της στα πεδία της μορφής, από τα πεδία των Ιδεών όπου η Ιδέα δεν γνωρίζει περιορισμούς και στερείται παντελώς πλαισίων. Τον χώρο των Ιδεών τον χαρακτηρίζει απόλυτη Ελευθερία. Η υλοποίηση όμως, η μορφοποίηση της Ιδέας, αιτείται κανόνων και πλαισίου εφαρμογής, με αποτέλεσμα να ορισθούν αυτοί οι Νόμοι, οι οποίοι από την μια μεριά είναι αυτοί οι ίδιοι που θέσπισε η Φύση, αλλά από την άλλη, πλαίσια ορίζει και η ίδια η συνείδηση. Έτσι δημιουργείται ένα πλαίσιο κανόνων για την μορφοποίηση της Ιδέας, με μέρος των κανόνων να απαρτίζουν αυτό που ονομάζουμε "Ηθικό πλαίσιο" ή πιο γενικά Ηθική.... Σε αυτή την διαδικασία, πρωταρχικός παράγοντας είναι η αντίληψη περί σωστού και λάθους.
Στην αντίθετη διαδικασία, όπου η εμπειρία μας μας οδηγεί στην κατανόηση και στην συνειδητοποίηση, η εμπειρική διάκριση του επωφελούς και του επιζήμιου, δημιουργούν κανόνες αποφυγής ή επιλογής, συνθέτοντας ένα εθιμικό δίκαιο το οποίο προσδιορίζει πλέον το τι είναι καλό και κακό, γεννώντας μια κοινωνική Ηθική. Είναι προφανές ότι η δεύτερη Ηθική που είναι απόρροια του καλού και του κακού (άρα συμφέροντος ή βλάβης), δεν ταυτίζεται απόλυτα με την πρωταρχική Ηθική του σωστού και του λάθους. Για το λόγο αυτό, η κοινωνική Ηθική είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και έτσι είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας κοινωνίας, σε κάποια ξεχωριστή χρονική στιγμή. Φυσικά μεταβάλλεται σύμφωνα με το τι θεωρεί η κοινωνία επωφελές ή επιζήμιο.
Η Γνώση, είτε των φυσικών νόμων είτε των ψυχικών, είναι επιστήμη. Η επιστήμη που κατ΄εξοχήν ενασχολείται και διερευνά τους νόμους, είναι η Φυσική, αν και ένα μέρος φυσικών φαινομένων έχει μείνει αδιερεύνητο, συνθέτοντας παλαιότερα τον χώρο της "Μεταφυσικής", έναν μάλλον αδόκιμο χώρο. Σήμερα, η επιστήμη της Κβαντικής, έχοντας διευρύνει τα όρια του γνωστικού πεδίου της Φυσικής, όχι μόνον έχει απορροφήσει την "Μεταφυσική", αλλά παράλληλα, έχει συνθέσει σε ένα ενιαίο επιστητό πεδίο και τις εσωτερικές λειτουργίες του ανθρώπου, οι οποίες ήταν αποκλειστικό πεδίο της Ψυχολογίας - Ψυχιατρικής. Το Ερμητικό ρητό "όπως πάνω έτσι και κάτω", "όπως μέσα έτσι και έξω", βρίσκει δικαίωση από την κβαντική επιστήμη και οι εσωτεριστικές αλήθειες περί ενότητας και ολότητας του Παντός σε ένα μοναδικό πλέγμα αλληλεπιδράσεων, αποδεικνύονται πανηγυρικά πλέον από την Κβαντική Φυσική.
Η κάθε Γνώση (πληροφορία) που εμπειριώνεται, οδηγεί στην κατανόηση. Η κατανόηση είναι αυτή που μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε Ηθική (του καλού και του κακού). Ενώ η Ιδέα που είναι σύμφυτη με αξίες και ιδανικά, γεννά σιγά σιγά την Ηθική (του σωστού και του λάθους). Την Διανόηση αυτή των Ιδεών, συχνά αποκαλούμε "Σοφία".
Συμπερασματικά, και η "Σοφία" και η "Γνώση", έχουν σαν αποτέλεσμα την Ηθική. Η Ηθική της "Σοφίας" είναι η Ηθική του Σωστού - Λάθους,
η Ηθική της Γνώσης είναι η Ηθική του Καλού - Κακού....