'Αρθρα Εσωτερισμού > Προτεινόμενα Βιβλία και Ταινίες από την ΑΜΡΑ

Sun Tzu - Η τέχνη του Πολέμου

<< < (2/2)

Ορφέας:
    Σοφές επισημάνσεις κάνεις φίλε μου και είναι πολλά τα σημεία - αλλά και αυτό το ίδιο το έργο του Σαν Τσου στο σύνολό του - είναι που χρήζουν ενδελεχούς ανάλυσης ανάλυσης και θεώρησης από διαφορετικές θέσεις και με ποικίλες οπτικές. Από το "πόλεμος πατήρ πάντων" μέχρι τις ορδές του Αττίλα και από τον "ανθρωπισμό" του ιππότη που η ΑΜΡΑ διαπραγματεύεται σε ολάκερο μυητικό βαθμό, μέχρι τις απάνθρωπες βαρβαρότητες, είναι πεδία όπου προβάλλονται πολυποίκιλες εικόνες με μύριες αποχρώσεις. Είναι ίσως το πιο καυτό και δυσκολοδιαπραγμάτευτο θέμα, αυτό του πολέμου, ειδικά, 1. για χώρους όπου κυριαρχεί η εσωτερική θεματολογία και 2. από όλους εμάς που κουβαλάμε τις προκαταλήψεις της ιουδαιοχριστιανικής πλύσης εγκεφάλου που υποστήκαμε και δυσκολευόμαστε αφάνταστα να αντιληφθούμε την αναγκαιότητα και το μεγαλείο του θεού Άρη, την λαμπρότητα της άγιας πέμπτης σφαίρας του ιερόγλυφου του δέντρου.

    Όταν περατωθεί ολάκερο το έργο, το οποίο προσπαθούμε να αποδώσουμε μέσα από τις πρώτες αγγλικές μεταφράσεις του, για να μην παραβιάσουμε τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας, θα είναι πολύ χρήσιμο να αποπειραθούμε να ρίξουμε φως - όσο δυνάμεθα - στο παραξηγημένο θέμα του ιππότη - πολεμιστή και του πολέμου εν γένει....

Rose:

--- Παράθεση από: suida στις Αυγούστου 27, 2008, 16:17:24 ---        ειναι...Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Ι Κ Ο Τ Η Τ Α ...ΠΛΕΟΝ ....ΟΤΙ....ΤΑ    Γ Ε Γ Ο Ν Ο Τ Α ...
                                         Π Ρ Ο Η Γ Ο Υ Ν Τ Α Ι .....
     ΤΗΣ    Ο Π Ο Ι Α Σ -Δ Η Π Ο Τ Ε ...    Α Ν Α Λ Υ Σ Η Σ ...ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ..η"  ...εμπειριας...των
         Σ Τ Ο Ι Χ Ε Ι Ω Ν ....που   σ υ ν θ ε τ ο υ ν ...την    Τ Α Υ Τ Ο Τ Η Τ Α   ΜΑΣ.
--- Τέλος παράθεσης ---

Δυστυχώς αγαπητέ Suida, τις περισσότερες φορές χρειάζεται να πάθουμε για να μάθουμε.  'Ομως ήρθε ο καιρός, να αναστήσουμε ακαδημίες που ωριμάζουν την ανθρώπινη συνείδηση, και την προετοιμάζουν έτσι ώστε να βιώσει την ζωή επικοδομητικά και όχι καταστροφικά.


--- Παράθεση από: Ορφέας στις Αυγούστου 28, 2008, 21:48:15 ---Είναι ίσως το πιο καυτό και δυσκολοδιαπραγμάτευτο θέμα, αυτό του πολέμου, ειδικά, 1. για χώρους όπου κυριαρχεί η εσωτερική θεματολογία και 2. από όλους εμάς που κουβαλάμε τις προκαταλήψεις της ιουδαιοχριστιανικής πλύσης εγκεφάλου που υποστήκαμε και δυσκολευόμαστε αφάνταστα να αντιληφθούμε την αναγκαιότητα και το μεγαλείο του θεού Άρη, την λαμπρότητα της άγιας πέμπτης σφαίρας του ιερόγλυφου του δέντρου.
--- Τέλος παράθεσης ---

Μία από τις πιο παρεξηγημένες φράσεις της Ελληνικής αρχαιότητας, είναι το "Πόλεμος πατήρ πάντων", όπου απλά εννοούσαν, ότι μέσω του διαλόγου, γεννιέται η Επιστήμη και προσεγγίζεται η Αλήθεια, και μέσω του διαγωνισμού, γυμνάζεται και τo σώμα αλλά και το πνεύμα.

Το Ολυμπιακό Πνεύμα, το πνεύμα της υγιής άμυλας, του συναγωνισμού και του αθλητισμού, είναι προϊόντα της Ελληνικής σκέψης, όπου όντως εναρμονισμένο με το πνεύμα της φυσικής εξέλιξης "τα πάντα ρει", στόχευε να δημιουργήσει μία συνεχόμενα εξελισσόμενη και αναπτυσσόμενη συνείδηση.

Η διπολικότητα είναι η αρχή κάθε γέννησης, δημιουργίας, και κίνησης.  Γι' αυτό και οι γονείς της ψυχής είναι δύο και όχι ένας ΘΕΟΣ, (η Μητέρα Φύση και το Ουράνιο Πνεύμα), και μέσω του Πολέμου, της Πολικότητας, του 'Ερωτά τους, γεννιούνται όλες οι υπάρξεις.

Ο 'Ερωτας, (ο πόλεμος), λατρευόταν από τους Αρχαίους μας προγόνους, μια και είναι η αιτία της γέννησης των πάντων.

Δυστυχώς, ψυχωτικές - άρρωστες συνειδήσεις, πολύ αργότερα, διαστρέβλωσαν το νόημα στο παραπάνω ρητό, προωθώντας βία και καταστροφή στις κοινωνίες των ανθρώπων, υποστηρίζοντας πως ένας πόλεμος, (ως μία καταστροφή) φέρνει πάντα μία οικονομική άνοδο και ανάπλαση σε μία κοινωνία.

Αυτοί που προωθούν τέτοιες αρρωστημένες αντιλήψεις, πως θα αντιδρούσαν άραγε, αν συμφωνόντας μαζί τους, καταστρέφαμε, το σπίτι τους, την οικογένειά τους, ή ακόμα τους αφήναμε ανάπηρους?  'Ισως τότε δεν θα προωθούσαν με τέτοιο ζήλο, την βία και την καταστροφή ως μέσα εξέλιξης συνειδήσεων, αλλά θα γινόταν ολοφάνερο, πως ήταν μία ύπουλη δικαιολογία, που εξυπηρετούσε άλλα συμφέροντα.

Η τέχνη του πολέμου του Sun Tzu, έχει ως στόχο να μας διδάξει, πως να βγαίνουμε νικητές, σε κάθε αγώνα της ζωής, και όχι να μας εκπαιδεύσει, πως να καταστρέφουμε κοινωνίες, ή να χρησιμοποιούμε την Δύναμη και την Στρατηγική του Πολέμου, ως μέσο υποδούλωσης των ανθρώπων.

Ορφέας:
ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ  ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ



    Ο Σαν Τσου είπε:

    Στον πόλεμο, η μεγαλύτερη νίκη είναι όταν κυριεύεις μια πόλη τελείως λαθικτη. Η καταστροφή της κατά τά την κατάληψη, μειώνει την νίκη στο μισό.

    Είναι καλύτερο να αιχμαλωτίσεις τον στρατό του εχθρού, παρά να τον καταστρέψεις. Είναι καλύτερο να συλλάβεις όλους τους άντρες ενός τάγματος, ενός λόχου, μιας διμοιρίας, παρά να τους εξολοθρεύσεις.

    Διότι, η ύψιστη στρατηγική ικανότητα δεν είναι να δώσεις εκατό μάχες και να είναι και οι εκατό κερδοφόρες. Αποκορύφωμα της στρατηγικής ικανότητας είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς καμμία μάχη.

    Αυτό λοιπόν που έχει πρωταρχική σημασία στον πόλεμο, είναι η επίθεση ενάντια στην στρατηγική του εχθρού.

    Το επόμενο καλύτερο, είναι η διάσπαση των συμμαχιών του.

    Μόλις το τρίτο καλύτερο είναι η επίθεση στον στρατό του.

    Η χειρότερη τακτική είναι η επίθεση εναντίον πόλεων. Να αποφεύγεται η επίθεση ενάντια σε πόλεις, με εξαίρεση μόνον αν αυτό είναι αναγκαίο.

    Για να προετοιμάσουμε θωρακισμένες άμαξες, εφόδια και όπλα, απαιτείται χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Ενώ για να δημιουργήσουμε προχώματα, θα απιτηθούν άλλοι τρεις μήνες.

    Ένας στρατηγός ανίκανος να ελέγξει την ανυπομονησία του, που θα διατάξει να σκαρφαλώσει το στράτευμά του στα τείχη της αντίπαλης πόλης σαν τα μυρμήγκια, θα χάσει το ένα τρίτο του στρατεύματός του, χωρίς η πόλη να πέσει. τόσο μεγάλες είναι οι απώλειες σε τέτοιες περιπτώσεις.

    Γιαυτό, οι ικανοί στρατηγοί υποτάσσουν τον εχθρικό στρατό, χωρίς να δώσουν καμμιά μάχη. Κυριεύουν τις αντίπαλες πόλεις χωρίς να εξαπολύσουν επίθεση, ανατρέπουν τους αντίπαλους ηγεμόνες χωρίς παρατεταμένες επιχειρήσεις.

    Το ζητούμενο είναι να περιέλθουν άθικτα στην εξουσία σας, όλα όσα σκεπάζει ο ουρανός. Έτσι, τα στρατεύματα δεν θα καταπονηθούν και τα οφέλη θα είναι τα μεγαλύτερα δυνατά. Αυτή ακριβώς είναι η τέχνη της επιθετικής πολιτικής.

    Η τέχνη στην χρήση στρατευμάτων, είναι η εξής: Αν το στράτευμά σας είναι δεκαπλάσιο του εχθρικού, κυκλώστε τον.

    Αν είναι πενταπλάσιος, επιτεθείτε του.

    Αν είνα ιδιπλάσιος, διαιρέστε τον.

    Εάν είναι ισοδύναμος, δύναστε να προχωερήσετε σε αψιμαχίες.

    Εάν είναι υπέρτερος αριθμητικά, μη διστάσετε να οπισθοχωρήσετε.

    Εάν υπολείπεστε σε όλους τους τομείς, μη διστάσετε να εγκαταλείψετε το πεδίο της μάχης, καθότι μια κατά πολύ υποδεέστερη δύναμη, είναι εύκολη λεία για τον ισχυρό.

    Ο στρατηγός είναι ορισμένος να παρέχει προστασία στην Πολιτεία. Όταν η προστασία αυτή περιλαμβάνει τα πάντα, σίγουρα η Πολιτεία θα είναι δυνατή.

    Τρεις τρόπους έχει ένας ηγεμόνας για να βλάψει τον στρατό του.

    Πρώτον, όταν διατάζει προέλαση, αγνοώντας την μη χρησιμότητα της προέλασης, ή όταν διατάζει οπισθοχώρηση, αγνοώντας την μη αναγκαιότητα της οπισθοχώρησης. Τότε ο ηγεμόνας προκαλεί πεδίπκλωμα στο στράτευμα.

    Δεύτερον, όταν στερούμενος στρατιωτικών γνώσεων, συμμετέχει στην διοίκηση του στρατού. Τότε ο ηγεμόνας προκαλεί σύγχυση στους αξιωματικούς.

    Τρίτον, όταν αμφισβητεί την ιεραρχία και προβαίνει σε αυθαίρετο καταμερισμό ευθυνών. Τότε ο ηγεμόνας γεννά αμφιβολλίες στο μυαλό των αξιωματικών.

    Όταν σε ένα στράτευμα επικρατεί σύγχυση και καχυποψία, οι ηγεμόνες που συνορεύουν με την Πολιτεία, βρίσκουν την ευκαιρία να προκαλέσουν προβλήμματα. Είναι αυτό που λέμε: Η σύγχυση σε ένα στράτευμα, προετοιμάζει την νίκη κάποιου του άλλου.

    Πέντε είναι οι περιπτώσεις που μπορεί να προβλεφθεί η νίκη.

    Πρώτον, αυτός που κατανοεί πότε μπορεί να δώσει μια μάχη και πότε όχι, θα νικήσει.

    Δεύτερον, αυτός που γνωρίζει εξίσου πως να χρησιμοποιεί και τις μεγάλες και τις μικρές δυνάμεις, θα νικήσει.

    Τρίτον, αυτός που έχει φέρει την ενότητα στο στράτευμά του και στοχεύει σύσσωμο στον ίδιο στόχο, θα νικήσει.

    Τέταρτον, αυτός που είναι σώφρων και περιμένει έναν στρατό που δεν τον διακρίνει η σωφροσύνη, θα νικήσει.

    Και πέμπτον, αυτός που έχει στρατηγούς οι οποίοι δεν επιτρέπουν παρεμβάσεις στον ηγεμόνα, θα νικήσει.

    Από τα πέντε αυτά κομβικά σημεία περνάει ο δρόμος για την νίκη.

    Σημειώνω λοιπόν ότι: Όταν γνωρίζεις τον εχθρό σου αλλά συγχρόνως και τον εαυτό σου, μπορείς να δώσεις ακόμα και εκατό μάχες με ασφάλεια.

    Αν δεν γνωρίζεις τον εχθρό σου, αλλά γνωρίζεις τον εαυτό σου, έχεις ίδιες πιθανότητες να νικήσεις και να ηττηθείς.

    Αν δεν γνωρίζεις ούτε τον εχθρό σου, ούτε τον εαυτό σου, είναι βέβαιο ότι σε κάθε μάχη βρίσκεσαι εκτεθειμένος στον κίνδυνο.

   

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση