Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός
Ύλη και Πνεύμα
Κανένας:
--- Παράθεση από: Avaris στις Μαΐου 29, 2007, 20:11:53 ---Μπορεί άραγε, το άτομο να διεκδικεί με την ίδια ζέση ταυτόχρονα και το Πνεύμα και την Ύλη?
Πχ να είναι ένας ενεργότατος επιχειρηματίας που επιδιώκει διαρκώς την επέκταση της επιχείρησής του και ταυτόχρονα να είναι και αντίστοιχης έντασης Ζηλωτής της Εσωτερικής του Ανάπτυξης?
--- Τέλος παράθεσης ---
Ένας από τους ρόλους του πνεύματος είναι να εξουσιάζει την ύλη. Αν ο επιχειρηματίας είναι πραγματικός εσωτεριστής και άνθρωπος του πνεύματος, τότε αυτό θα κυριαρχεί στις σκέψεις και τις ενέργειές του.
Σίγουρα θα μπορεί να είναι ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας. Δε θα βάζει όμως σε προτεραιότητα την ύλη, το χρήμα με αντάλλαγμα τη δυστυχία, την εξαπάτηση των άλλων ή τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Θα βλέπει τη δουλειά σαν παιγνίδι, να δει αν μπορεί να πετύχει κάποιους στόχους. Και συγχρόνως να έχει μία άνετη ζωή.
Avaris:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Μαΐου 29, 2007, 21:21:55 ---
--- Παράθεση από: Avaris στις Μαΐου 29, 2007, 20:11:53 ---Μπορεί άραγε, το άτομο να διεκδικεί με την ίδια ζέση ταυτόχρονα και το Πνεύμα και την Ύλη?
Πχ να είναι ένας ενεργότατος επιχειρηματίας που επιδιώκει διαρκώς την επέκταση της επιχείρησής του και ταυτόχρονα να είναι και αντίστοιχης έντασης Ζηλωτής της Εσωτερικής του Ανάπτυξης?
--- Τέλος παράθεσης ---
Ένας από τους ρόλους του πνεύματος είναι να εξουσιάζει την ύλη. Αν ο επιχειρηματίας είναι πραγματικός εσωτεριστής και άνθρωπος του πνεύματος, τότε αυτό θα κυριαρχεί στις σκέψεις και τις ενέργειές του.
Σίγουρα θα μπορεί να είναι ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας. Δε θα βάζει όμως σε προτεραιότητα την ύλη, το χρήμα με αντάλλαγμα τη δυστυχία, την εξαπάτηση των άλλων ή τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Θα βλέπει τη δουλειά σαν παιγνίδι, να δει αν μπορεί να πετύχει κάποιους στόχους. Και συγχρόνως να έχει μία άνετη ζωή.
--- Τέλος παράθεσης ---
Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο επιχειρηματίας δεν πρόκειται να "κάνει χρήματα"....
Η ....."κερδοφορία" της επιχείρησης έχει τους "δικούς της νόμους".....
Κι αυτοί στέκονται στην "αντίπερα όχθη" απο αυτήν του "Εσωτερισμού" και της "Ηθικής"....
Συνεπώς, δεν θα πάει καλά η επιχείρηση.....
Άρα, θα "καταστραφεί" οικονομικά...
Eleni:
Συνφωνώ με τον Αβαρι. Απο την εμπειρία μου, το θεωρώ εντελώς ανέφικτο να συμβαδίσουν οι ιδέες που θελουμε να λέμε οτι πιστεύουμε, με τον ανταγωνισμό και την ίντριγκα που υπάρχει στον επιχειρηματικό κόσμο.
Δεν γνωρίζω τις γραπτές μεθόδους διοίκησης επιχειρήσεων και προσωπικού οπως διδάσκονται στις αρμόδιες σχολές αλλά παρατηρώντας σαν εργαζόμενη σε σχέσεις ιδιωτικού έργου, δημοσίου και ελεύθερα ....έχω καταλήξει στο γεγονός οτι είναι αδύνατο να λειτουργήσει αυτή η ιδεολογία σε τέτοιους τομείς.
Επίσης επειδή έτυχε να συνεργαστώ και με άτομα απο τον ένεργό χώρο του εσωτερισμού [ τάγματα κλπ] μπορώ να πω οτι η συμπεριφορά τους δεν είχε καμία σχέση με όσα αυτός πρεσβεύει...αντιθέτως θα έλεγα οτι ήταν και απο τούς πιο ΄''δύσκολους'' συνεργάτες .
Οσον αφορά εμένα τις ελάχιστες φορές που προσπάθησα να εφαρμόσω στην πράξη αυτό εδω << τότε αυτό θα κυριαρχεί στις σκέψεις και τις ενέργειές του >> έπεσα σε βράχο και μάλιστα αιχμηρό....
Κανένας:
Ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός μπορεί εύκολα να παρομοιαστεί με πόλεμο όπου τα πάντα επιτρέπονται, εκτός από τη σωματική βία. Η εξαπάτηση, η εκμετάλλευση του απαρχαιωμένου και υπερβολικά αργού δικαστικού συστήματος, ώστε ο επιχειρηματίας να φαίνεται νομότυπος αλλά στην ουσία να είναι ηθικά άδικος είναι όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Θα πετύχει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Αν αυτό το πλεονέκτημα είναι ουσιαστικό για την επιβίωσή του, τότε ναι, ο αγνός εσωτεριστής θα φαλιρίσει. Οι περιπτώσεις αυτές ίσως να είναι πάμπολλες, ειδικά στην Ελλάδα, τη χώρα της διαφθοράς. Είναι όμως ΟΛΕΣ οι περιπτώσεις έτσι?
Νομίζω ότι μέρος του προβλήματος είναι η νοοτροπία που κληρονομήσαμε. Στην Ελλάδα θεωρείται μαγκιά να αφήσεις απλήρωτο τον εργάτη, να δηλώσεις λιγότερα ένσημα στο ΙΚΑ, να προσλάβεις κόσμο με μισθούς πείνας. Αυτό έχει σίγουρα βραχυπρόθεσμα οφέλη. Από τη μικρή πείρα που έχω στο εξωτερικό, αυτό δεν ισχύει παγκόσμια. Πχ μία μισθοδοτική πολιτική μεγάλων εταιριών είναι να ανταμείβουνε αρκετά γενεόδωρα υπαλλήλους, όχι βάση της προσφοράς/ζήτησης αλλά βάση τις πραγματικές ανάγκες του εργάτη. Βραχυπρόθεσμα χάνουνε τις έξτρα αποδοχές. Μακροπρόθεσμα κερδίζουν την εμπιστοσύνη, την πίστη, την αφοσίωση και κατά προέκταση την παραγωγικότητα του εργάτη. Οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες στην Ιαπωνία, αντίθετα με τους ξύπνιους Έλληνες, ποτέ δεν απολύουνε εργάτη. Τα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής τους είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Όταν ήμουνα στο εξωτερικό, όταν προσλήφθηκα στην πρώτη μου δουλειά, το αφεντικό μου μου φάνηκε εξαιρετικά φιλικό. Με ενθάρρυνε συνέχεια. Εμένα μου άρεσε και γινόμουνα θυσία για τη δουλειά μου. Μετά διάβασα τα βιβλία που είχε διαβάσει κι αυτός και πονήρεψα. Απλή ψυχολογία. Ενθαρρύνεις τη θετική συμπεριφορά, ώστε να την ενισχύσεις. Και άσε τους Έλληνες να υποτιμούνε συνέχεια τους υπαλλήλους, για να τους κόψουν το βήχα και να μη τολμούνε να ζητήσουνε αύξηση.
Μου διηγούνται μία ιστορία, μετανάστης Έλληνας στη Γερμανία, εποχή 1960. Προσλύφθηκε σε εργοστάσιο και είχε μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής. Οι Γερμανοί επιστάτες τον κυνηγούσανε για να ΜΗΝ δουλεύει πολύ, να τηρεί τα διαλύματα και να πηγαίνει να ξεκουράζεται. Διότι, αντίθετα με τους ξύπνιους Έλληνες που απαιτούνε να δουλέψεις υπερωρίες χωρίς να σε πληρώνουνε, οι Γερμανοί έκαναν μελέτες και είδαν ότι όταν οι εργάτες δουλεύουνε στο 100% της δυνατότητάς τους, αντέχουνε 2-3 μήνες το πολύ. Μετά αρχίζουν να κουράζονται, να βαριούνται, να αρρωσταίνουνε, να νιώθουνε αρνητικά για τη δουλειά κτλ κτλ κτλ. Και η παραγωγικότητα πέφτει. Έτσι λοιπόν, για το καλό της εταιρίας, προβλέψανε να έχουν πολύ καλές συνθήκες εργασίας για τους εργάτες και οι εργάτες να δουλέυουνε περίπου στο 85% της δυνατότητάς τους.
Ο Εσωτεριστής μπορεί να μορφωθεί και να εφαρμόσει τους νόμους της φύσης. Να δει το δάσος πέρα από το δέντρο. Για να μην αναφέρω προχωρημένα παραδείγματα. Πχ να χρησιμοποιεί τη διαίσθησή του και την Αστρολογία σε στρατηγικές επιλογές.
Ο Εσωτεριστής μπορεί να παίξει το παιγνίδι με πλεονέκτημα και να κερδίσει.
Avaris:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Μαΐου 30, 2007, 13:26:27 ---
Ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός μπορεί εύκολα να παρομοιαστεί με πόλεμο όπου τα πάντα επιτρέπονται, εκτός από τη σωματική βία. Η εξαπάτηση, η εκμετάλλευση του απαρχαιωμένου και υπερβολικά αργού δικαστικού συστήματος, ώστε ο επιχειρηματίας να φαίνεται νομότυπος αλλά στην ουσία να είναι ηθικά άδικος είναι όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Θα πετύχει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Αν αυτό το πλεονέκτημα είναι ουσιαστικό για την επιβίωσή του, τότε ναι, ο αγνός εσωτεριστής θα φαλιρίσει. Οι περιπτώσεις αυτές ίσως να είναι πάμπολλες, ειδικά στην Ελλάδα, τη χώρα της διαφθοράς. Είναι όμως ΟΛΕΣ οι περιπτώσεις έτσι?
--- Τέλος παράθεσης ---
Ναι φίλε μου Κανένα, παντού μα παντού έτσι είναι.....
Δυστυχώς....
Οι "Ηθικοί Δυτικοί επιχειρηματίες" που επικαλείσαι είναι που κλείνουν τα εργοστάσιά τους στην Ευρώπη λόγω υψηλών μισθών και τα ξανανοίγουν στον τρίτο κόσμο με τα πάμφθηνα μεροκάματα.
Αυτοί οι ίδιοι είναι που μειώνουν με γιγάντιες απολύσεις το προσωπικό τους .....
Αυτοί οι ίδιοι είναι που απαιτούν και πετυχαίνουν αύξηση αντί για μείωση των ωρών εργασίας του προσωπικού τους .....καθώς και μείωση των αποδοχών τους για να μην κλείσουν τα εργοστάσια....και τα μεταφέρουν αλλού....
Δυστυχώς φίλε μου, η "κερδοφορία" και η "αειφόρος ανάπτυξη" μιας επιχείρησης είναι συνδεδεμένη με την "ανηθικότητα" σε όλο της το μεγαλείο....
Είναι στον "αντίποδα" της Ηθικής της Ατραπού....η οποία απαιτεί "καθαρή καρδιά" για να σε "αποδεχτεί"....
Κι επίσης υπάρχει ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα για να "ασχοληθεί" ο "Υλιστής Επιχειρηματίας" ή ο "Γιάπης" με τον Εσωτερισμό.....
Ο Εσωτερισμός δεν είναι χόμπι όπως το τένις για να το ασκείς μια ώρα τη βδομάδα.
Θέλει "αφοσίωση" και "καθαρό νου"......
Μόνο που η "επιχειρηματική" δραστηριότητα" όπως και η δραστηριότητα του "Γιάπη" απαιτούν "καθ' ολοκληρίαν αφοσίωση" ψυχής, σώματος και πνεύματος .....αλλιώς, δεν φέρνει αποτελέσματα και σε ξερνάει απο την αγορά....
Πως είναι δυνατόν λοιπόν να "πατάει κάποιος σε δύο βάρκες"?
Ή αλλιώς,
δε χωράνε δύο καρπούζια κάτω απο την ίδια μασχάλη....
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση