Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός
Μύστης,Φόνος και Κάρμα!
livelove:
Εμένα ο συνδυασμός Μύστης-Φόνος δεν μου ταιριάζει καθόλου.
Την έννοια Μύστης την αντιλαμβάνομαι -αν μπορώ να ισχυριστώ κάτι τέτοιο-σαν κάτι ιερό. Ας πούμε καλύτερα οτι ζωγραφίζεται στο μυαλό μου κατα κάποιον τρόπο. Σε αυτην την εικόνα δεν χωρά ο φόνος.
Ένας Μύστης ιδανικά ποτέ δεν θα κατέφευγε στο φόνο.
Αλλά, φίλε Avaris, μιλάς για μία έστω πιθανότητα/περίπτωση που αυτο θα συνέβαινε.
Σκεφτόμουν οτι οι λόγοι για τους οποίους ένας μύστης θα πρόβαινε σε μια τέτοια πράξη καταστροφής (και όχι δημιουργίας) ζωής είναι πολυ περιορισμένοι. Ελάχιστοι ίσως. Ίσως πάλι κανένας.
Ο πρώτος -και ο μόνος μάλλον- που μου έρχεται στο νου είναι για να προστατέψει και να παρεμποδίσει την καταστροφή της δικής του ή άλλης ζωής. Αλλά και πάλι αυτο θα γινόταν με αγάπη και σοφία.
Λέγεται πως ο Μύστης ακόμη και Φόνο να κάνει, δεν θα επιβαρύνει το Κάρμα του....
Καταλήγω μάλλον στο οτι αυτο αληθεύει και λέγεται μαλλον επειδη...
Ένας Μύστης ξέρει τί θα επιβάρυνε το Κάρμα του και τί όχι.
Ένα Μύστης για να είναι Μύστης δεν θα επιβάρυνε ποτέ το Κάρμα του.
--- Παράθεση ---Αν
--- Τέλος παράθεσης ---
αυτο συνέβαινε απλά θα έπαυε να είναι Μύστης.
(Υποθέσεις κάνω, ε...)
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 29, 2007, 00:46:14 ---Ο Μέρλιν, ο Χριστός, ο Αχενατόν, ο Βούδας, ο Ελιφας Λευί, η Μπλαβάτσκι, η Φόρτσουν, ο Crowley, ο C.Rosencroix, ο Ζαρατούστρα και χιλιάδες άλλοι ανά τον κόσμο και την ιστορία ήταν σαφώς και πάνω απ' όλα Μύστες.
Μπορούμε να πούμε όμως πως ήταν όλοι του ιδίου επιπέδου ?
--- Τέλος παράθεσης ---
Μέρλιν : Μυθολογικό πρόσωπο, ήρωας ενός μυητικού θρύλου και σημαντικό αρχέτυπο.
Χριστός: Μυθολογικό πρόσωπο (ο Χριστός των ευαγγελίων), ήρωας ενός μυητικού θρύλου και σημαντικό αρχέτυπο.
Ακενατόν : Το μόνο ιστορικό πρόσωπο από την πρώτη τριάδα που παραθέτεις, αλλά βρίσκεται μακράν από το να ονομαστεί Μύστης. Η απάνθρωπη ενέργειά του να επιβάλλει την δική του θρησκεία και να απαγορεύσει την ύπαρξη των άλλων θρησκευτικών αντιλήψεων, καταστρέφοντας μάλλιστα και τα ιερά των, έδωσε το δικαίωμα στην ιστορία να τον κρίνει με τα πλέον μελανά χρώματα.
Αν κρίνουμε ότι από τα τρία πρόσωπα που ξεκινήσαμε να εξετάζουμε ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ήταν μύστης, καταλαβαίνουμε ότι ο αριθμός των πραγματικών μυστών μοιάζει όχι εκατοντάδες, αλλά μάλλον ελάχιστες μονάδες.
Και αυτοί ήταν πανομοιότυποι ΜΥΣΤΕΣ !!!
ΛΕΥΤΕΡΗΣ:
Αγαπητε Ορφεα,
Η παρατηρηση για τον Ιησου ολιγον αστοχη αλλα ειναι θεμα ολοκληρης συζητησης.
Θα συμφωνησω ομως οτι η αποψη περι διαιτελεσης φονου ειναι κοτσανα μεγαλου μεγεθους.Την εχω συζητησει και με φιλο που την υποστηριζε και απορω με την λογικη αυτη.Αλλα η γλωσσα κοκαλλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει και παιζοντας με τις λεξεις πολλα μπορεις να κανεις.Απλα μερικα πραγματα ειναι αξιωματα και οχι θεωρηματα για να χρειαζονται αποδειξη.Δεν ξερω αν επιβαρυνει το Καρμα ο φονος αλλα το ποινικο μητρωο παντως θα το βαρυνει!!!!
Trithemius:
--- Παράθεση από: clarion στις Απριλίου 29, 2007, 14:36:22 ---Εμένα ο συνδυασμός Μύστης-Φόνος δεν μου ταιριάζει καθόλου.
Την έννοια Μύστης την αντιλαμβάνομαι -αν μπορώ να ισχυριστώ κάτι τέτοιο-σαν κάτι ιερό. Ας πούμε καλύτερα οτι ζωγραφίζεται στο μυαλό μου κατα κάποιον τρόπο. Σε αυτην την εικόνα δεν χωρά ο φόνος.
Ένας Μύστης ιδανικά ποτέ δεν θα κατέφευγε στο φόνο.
Αλλά, φίλε Avaris, μιλάς για μία έστω πιθανότητα/περίπτωση που αυτο θα συνέβαινε.
Σκεφτόμουν οτι οι λόγοι για τους οποίους ένας μύστης θα πρόβαινε σε μια τέτοια πράξη καταστροφής (και όχι δημιουργίας) ζωής είναι πολυ περιορισμένοι. Ελάχιστοι ίσως. Ίσως πάλι κανένας.
Ο πρώτος -και ο μόνος μάλλον- που μου έρχεται στο νου είναι για να προστατέψει και να παρεμποδίσει την καταστροφή της δικής του ή άλλης ζωής. Αλλά και πάλι αυτο θα γινόταν με αγάπη και σοφία.
Λέγεται πως ο Μύστης ακόμη και Φόνο να κάνει, δεν θα επιβαρύνει το Κάρμα του....
Καταλήγω μάλλον στο οτι αυτο αληθεύει και λέγεται μαλλον επειδη...
Ένας Μύστης ξέρει τί θα επιβάρυνε το Κάρμα του και τί όχι.
Ένα Μύστης για να είναι Μύστης δεν θα επιβάρυνε ποτέ το Κάρμα του.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πολύ σωστά! Την ίδια ακριβώς απάντηση είχα κι εγώ στο μυαλό μου.
Φίλε Ορφέα, κάνεις μία διάκριση-αξιολόγηση για 3 πρόσωπα της αρχαιότητας. Πάραυτα, κανέναν από αυτούς δεν ορίζεις ως "μύστη" και καταλήγεις πως αυτοί που πρέπει να χαρακτηριστούν ως μύστες, είναι τελικά πολύ λίγοι. Θέλεις να μας αναλύσεις λίγο το πως ορίζεις την έννοια-προφίλ ενός μύστη;
Avaris:
Συνεπώς, για να βγάλουμε μια άκρη (αν πρόκειται να βγει), θα πρέπει να πάρουμε ένα ένα όσα ιστορικά - και μη - πρόσωπα μπορούμε και να τεθεί το ερώτημα:
"Ήταν Μύστες?"
Ας αρχίσουμε απο τους κατωτέρω:
ο Βούδας, ο Ελιφας Λευί, η Μπλαβάτσκι, η Φόρτσουν, ο Crowley, ο C.Rosencroix, ο Ζαρατούστρα, ο Πυθαγόρας?
Παραμένει φυσικά το "βασικό ερώτημα" του Anon "ποιό είναι το προφίλ του Μύστη"?
Όπως φαίνεται, προτού δούμε το "κεντρικό θέμα" θα έπρεπε να ξεκαθαριστεί όντως το παραπάνω πλαίσιο.
- Ποιός θεωρείται Μύστης?
- Τα "ιστορικά" (και μή) πρόσωπα που "συνηθίσαμε" να θεωρούμε Μύστες, τελικά είναι?
Και μήπως τελικά μπλέκουμε στον γνωστό "σκόπελο"?
Δηλαδή, η μια "Φιλοσοφική (ή και θρησκευτική) Σχολή" ή "Τάγμα" να θεωρεί κάποιον "άφταστο Μύστη" και κάποιοι άλλοι να τον θεωρούν ως μια απλή "Μυθολογική μορφή" (ή και τσαρλατάνος ενίοτε) μακράν όμως απο του να θεωρηθεί Μύστης?
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση